"மூச்சைக் கவனி, முழுவிழிப்புநிலையில் இரு!" புத்தர்

Thursday, February 4, 2010

எதிர்காலம் குறித்த அச்சம் (மனதை....பகுதி இரண்டு)

எதிர்காலம் குறித்த அச்சம்

எதிர்காலத்தை எண்ணி எந்த நேரமும் அச்சம் கொள்வது.. அவநம்பிக்கை கொள்வது, மனதை விட்டு அகற்ற வேண்டியது அவசியம்.

எதிர்காலத்தில் நாம் எப்படி வரவேண்டும், வாழவேண்டும் என திட்டமிடுதல், அதன்படி வாழ்தல் என்பது வேறு. ஆனால் எதிர்காலத்தில் எப்படி ஆவோம், அல்லது வாழ்வோமோ என்ற அச்சம் அறவே கூடாது.

இந்த அச்சம் ஏன் வருகிறது?. போதுமான விளக்கமும், விழிப்பும் அறிவுக்கு கிடைக்காததே..

விதியின் பிடியில், மாயையின் பிடியில், மனதின் பிடியில் சிக்கிக்கொண்டு மனம் போன போக்கில் வாழ்கிறோம். எந்தவித திட்டமிடுதலும் இல்லை. ஆனால் வருமானம் வாடகை, வட்டி, தரகு என்றோ அல்லது தொழில் நல்ல முறையில் நடப்பதாலோ வருமானம் வந்து குவியும்.

அப்போது இந்த பணம் ஏன் நமக்கு வருகிறது.? எந்த வழியில் வருகிறது.? இதை எப்படி செலவு செய்ய வேண்டும் என்ற சிந்தனை இல்லை என்றாலே நாம் விதியின் பிடியில் இருக்கிறோம் என்று பொருள்.

"கஞ்சி குடிப்பதற்கு இலார் அதன் காரணங்கள் இவை
எனும் தெளிவும் இலார் " என்பார் பாரதி.. வாழ்வில் துன்பம், கஷ்டம் வரும்போது இது ஏன் வந்தது என சிந்திக்க தெரியாததால்தான் அப்படியே வாழ்கிறோம்.

இதனால் எதிர்காலம் குறித்த அச்சம் நிச்சயம் வரும்.

இதற்கு எந்த கடவுளும் காரணமல்ல..ஜாதகமும் காரணம் அல்ல.

பெரும்பாலும் நாமும், பெற்றோர் வழியிலான வினைப்பதிவு தொடருமே காரணம். அப்படியானால் நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?

எளிமையாக புரிந்து கொள்ள வேண்டுமானால் வினைப்பதிவுடன் கூடிய நமது வாழ்க்கை, ஒரு சேமிப்பு வங்கி கணக்குக்கு அப்படியே ஒப்பிடலாம்.

பணம் போட்டால் பதிவு, எடுத்தால் பதிவு, போட்ட பணத்திற்கு வட்டி வந்தால் வரவுப்பதிவு, குறைந்த பட்ச இருப்பு இல்லையென்றால் அபராதக் கட்டணம் பற்று பதிவு.

கற்பனை செய்யுங்கள். சில இலட்சங்கள் இருப்பிலிருந்தால் பணம் எடுத்துக் கொண்டே இருந்தால் கொஞ்சநாள் கழித்து இருப்பு குறைந்து அபராதம் வரும், மாறக குறைந்த பட்ச இருப்புதான் என்றால் ஒரு முறை பணம் எடுத்த உடனே அபராதப்பதிவுதான். இதுதான் வினைப் பதிவு, செயல்விளைவுத்தத்துவம் எல்லாம் :))

ஆக வங்கிக் கணக்கில் என்ன பதிவு செய்ய வேண்டும் என்பது நம் கையில் உள்ளது, நமக்கு வேண்டியது வட்டி வரவா அல்லது அபராதமா என நாம் தீர்மானிப்போம். இதுதான் முயற்சி..

எதிர்காலம்(வினைப்பதிவுகளின் இருப்பு) இயற்கையின் கையில் உள்ளது. அது எந்த அதிசயத்தையும் எதிர்காலத்தில் எந்த நேரத்திலும் நிகழத்தலாம். எந்த அற்புதத்தையும் நம் வாழ்வில் உருவாக்கும்.

அதேசமயம் எதிர்காலம் என்பது நமது அறிவு, திறமை, நம்பிக்கை, முயற்சி, இயற்கையின் ஒத்துழைப்பு போன்ற பலவித அம்சங்களால் தீர்மானிக்கப்படும். அற்புதமாக மாறும் என்பதையும் புரிந்து கொள்வோம்.

எதிர்காலம் குறித்து அச்சம் கொள்வதும், அவநம்பிக்கை கொள்வதும் மனதுள் மிகுந்த பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் அம்சமாகும்.

நல்ல விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் எண்ண்ங்களை எண்ணுவோம், செயல்களைச் செய்வோம், நல்ல விளைவுகளை அனுபவிப்போம். இதற்கு பெயர் நம்பிக்கை அல்ல. என்னைப் பொறுத்த வரை இதுவே வாழ்க்கை கணிதம், இதுவே வாழ்க்கை அறிவியல்.

வாழும் நுட்பத்தை அறிந்து கொண்டு உங்கள் விருப்பம்போல் அமைத்துக் கொள்ளுங்கள். அச்சம் விலகும், மனதின்ஆற்றல் பெருகும். உற்சாகமாக இருக்கலாம்.

13 comments:

  1. நல்ல நல்ல கருத்து

    ReplyDelete
  2. மனம் சம்பந்தமான தங்களின் கருத்துக்கள் மிகவும் அருமை. நல்ல பயனுள்ள பதிவு. நன்றி.

    ReplyDelete
  3. இந்த மனம் சார்ந்த தொடர் பதிவுகளை தொடர்ந்து எதிர்பார்க்கின்றேன்.

    ReplyDelete
  4. நிறைய நான் மாறுபட்டாலும்,உங்கள் எண்ணங்களின் தூய்மை பாராட்டுக்குரியது,சிவா.

    ReplyDelete
  5. //ஷண்முகப்ரியன் said...

    நிறைய நான் மாறுபட்டாலும்,உங்கள் எண்ணங்களின் தூய்மை பாராட்டுக்குரியது,சிவா.//

    மாறுபட்ட கருத்துகளை தங்களது பதிவில் குறிப்பிட்டு இடுகை இட்டால் என் கருத்தில் ஏதேனும் தவறுகள் இருக்கும் பட்சத்தில் திருத்திக் கொள்ளும் வாய்ப்பாக அமையும்.

    செய்வீர்கள் என நம்புகிறேன் அன்புச் சகோதரரே...

    ReplyDelete
  6. \\ஜோதிஜி said...

    இந்த மனம் சார்ந்த தொடர் பதிவுகளை தொடர்ந்து எதிர்பார்க்கின்றேன்.\\

    இயன்றவரை தொடர்கிறேன் நண்பரே..))

    எதோ எனக்கு தெரிந்தவாறு எழுதுகிறேன். இடைவெளிகள் ஏதேனும் இருப்பின் நிரப்பி விடுங்கள் :))

    ReplyDelete
  7. @ கவிக்கிழவன் said...

    @ பித்தனின் வாக்கு

    நண்பர்களின் வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றியும் வாழ்த்துகளும்..

    ReplyDelete
  8. நல்ல பயனுள்ள பதிவு

    ReplyDelete
  9. ரொம்ப அருமையான கருத்துகளுடன் நல்ல பகிர்வு :-)

    ReplyDelete
  10. 'நிகழ்காலத்தில்' விழிப்புணர்வுடன் 'அறிவே தெய்வம்' என்பதை உணர்ந்து சிந்தித்து வாழ்ந்தால் அச்சப்பட வேண்டியதில்லை என்பதை உணர்த்தி விட்டீர்கள். பதிவுக்கு நன்றி..!

    ReplyDelete
  11. நல்லவிதமா ஆக்சிஜன் ஏத்தியாச்சுங்க பங்காளி, நன்றி!

    ReplyDelete
  12. @ malar
    @ சிங்கக்குட்டி
    @ V.Radhakrishnan
    @ முக்கோணம்
    @ பழமைபேசி

    நண்பர்களின் வருகைக்கும் கருத்துப் பகிர்வுக்கும் நன்றிகள் பல....

    ReplyDelete

மனசுல தோணினத சொல்லிட்டு போங்க :)