இனிய பயணம் - கங்கோத்ரி, கேதார்நாத்க்கு ...5

டெல்லி சென்றடைந்தவுடன் அங்கிருந்து ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட மூன்று பேருந்துகளில் பிர்லாமந்திர் சென்றடைந்தோம். அங்கு முன்பதிவு செய்ததில் ஏதோ குழப்பம்போல. குறைவான அறைகளே கிடைத்தது. இருப்பதை வைத்து எல்லோரும் சமாளித்துக்கொள்ள, நான் இரயிலிலேயே குளித்துவிட்டதால் வேடிக்கை பார்க்கத் தொடங்கினேன்.

கோவில் வளாகத்தினுள் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் பலமாகவே இருந்தது. மெட்டல் டிடெக்டர் வைத்து நம்மை பரிசோதனை செய்தபின்னரே உள்ளே அனுமதித்தனர்.அறைகளில் ஓய்வெடுத்த நண்பர்கள் வந்தவுடன் உணவருந்திவிட்டு கோவிலை முழுவதும் சுற்றிப்பார்க்க கிளம்பினோம்.

கோவிலைப்பற்றிய எளிமையான குறிப்புகள்

தமிழ்நாட்டில் கடவுளாக கல்லான் ஆன சிற்பங்களை பார்த்து பார்த்து பழகிய மனம் அங்கு இருந்த விநாயகர் சதுர்த்தி கலர் பொம்மைகள் போல் இருந்த உருவங்களை ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்தது.கோவிலினுள் பெரிய ஈர்ப்பு எனக்கு ஏற்படவில்லை.

ஆனால் நான் மட்டும் தான் இப்படி:) அங்குவந்த பக்தர்கள் மிகுந்த பக்தி உணர்வோடு வணங்கி சென்றனர். மென்மையான சப்தத்துடன் கோவிலில் பஜன் ஒலி கேட்டுக்கொண்டு இருந்தது. சரி இன்னும் சிலமுறைகள் வந்தால் நம் மனதும் பழகி, அமைதியாகவிடும். எனக்குப்பிடித்தமாதிரி வேணும் அப்படிங்கறது விட்டுட்டு இருக்கிறத விரும்பும் என மனதில் பட்டது.

இங்கே காலை உணவுக்காக தமிழ்நாட்டு உணவுவகையில் தேர்ந்த சமையல் குழுவினர் எங்களோடு இணைந்து கொண்டனர். இனி பயணம் முழுவதும் எங்களோடு இவர்கள் எங்களால் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட வேனில் பின் தொடர்வார்கள். வேளாவேளைக்கு சுடச்சுட உணவு பரிமாறுவது குழுவின் பொறுப்பாளர் ராஜூ பொறுப்பு. (தனியே சென்றால் கிடைப்பதை உண்ண வேண்டும்.)

இவரோடு பின்னர் பேச்சுக்கொடுத்தபோது குறைந்தபட்சம் 25 நபர் அதிகபட்சம் எத்தனைபேர்க்கு வேண்டுமானாலும்  உணவு ஏற்பாடு செய்யமுடியும். அதுமட்டுமில்லாமல் எந்த மாநில உணவுவகையும் சுவையாக சமைத்துப் பரிமாற முடியும் என்றார். தேவையுள்ளவர்கள் அலைபேசி 099102655027 (ராஜு)பயன்படுத்திக்கொள்ளுங்கள்:)

இதுபோன்ற மதிய உணவுக்குப்பின் அக்சர்தாம் சென்றோம். தனியாக சென்றால் மெட்ரோ இரயில் வசதியும் இருக்கிறது. நாங்கள் சென்றபோது மதியம் நேரம் 2.00 . அந்த கோவிலை சுற்றிப்பார்த்து 4.30 மணிக்குத் திரும்ப வேண்டும் என அமைப்பாளர் அறிவித்தார்.

ஸ்வாமி நாராயண் கோவில் நூறு ஏக்கரில் ஐந்து ஆண்டுகளில் கட்டி முடிக்கப்பட்டு உள்ளது.உள்ளே சுற்றிப்பார்க்க இங்கும் பாதுகாப்பு கெடுபிடிகள் அதிகம். இது தலைநகர் டில்லிக்கு மிகவும் அவசியம் தான். உள்ளே சென்றால் கோவிலின் பிரமாண்ட்மும், வேலைப்பாடுகளும் பிரமிக்க வைத்தன. உள்ளே புகைப்படம் எடுக்க முடியாது.

சலவைக்கற்கள்  இந்தக்கோவிலில் பெரும்பங்கு வகிக்கிறது.  இந்த கோவில் மேல்கூரைகளில் காணப்படும் வேலைப்பாடுகள் மீண்டும் மீண்டும் காணத்தூண்டியது. டெல்லி சுற்றுலா வருபவர்கள் பார்க்கவேண்டியதில் முக்கியமானது இந்த கோவில் என்றால் அது மிகையில்லை.

இதுபோக  உள்ளே கண்காட்சி ஒன்று உண்டு அதைப்பார்க்க தனிக்கட்டணம், தனியாக இரண்டு மணிநேரம் தேவைப்படும். மூன்று பேருந்துகளில் 140 பேர் வந்திருந்தோம். மாலை 4.15க்கே நாங்கள் திரும்ப வந்து காத்திருந்தோம்.

பயணிகளில் ஒருவரைக் காணவில்லை. செல்போன் தொடர்பு கோவிலுக்குள் அனுமதி இல்லை என்பதால் அவரை அழைக்கவும் முடியவில்லை.


பயணநிகழ்ச்சி உதவியாளர்கள் நால்வர் நான்கு திசைகளில் பிரிந்து அவரை தேட ஆரம்பித்தன்ர். நேரம் 5.25 ஆயிற்று, அவர் வரவில்லை. ஒருவழியாக 5.30க்கு ஒரு மஞ்சள் தொப்பி தெரிய, தேடப்பட்ட நண்பர் வந்துசேர்ந்தார்.

கூட இருந்த நண்பர்கள் ”ஏங்க இப்படி பண்ணுறீங்க, ஒருமணிநேரம் லேட்டா வந்தா எப்படி? சொல்லிட்டுப் போயிருந்தாலும் பரவாயில்லை, உங்களை காணாம இங்க எல்லாரும் பதட்டப்பட்டு போயிட்டோம்”, என்று சொல்ல ”ஏய்யா ஆறுமணி நேரம் சுற்றிப்பார்க்க வேண்டிய கோவிலில் கொண்டு வந்துவிட்டு, இரண்டரை மணிநேரத்தில் வாங்கன்னா எப்படி வர்றது?.. பணம் கட்டி  வர்றது எதுக்கு? பாத்துட்டுத்தான் வருவேன்” என்று எதிர்த்துப்பேசினார்.

நான் நடுவே புகுந்து ”அய்யா சொல்லிட்டு போனீங்கன்னா உங்களை இரவுப்பயணத்திற்கு 10.00 மணிக்கு இரயில்நிலையம் வரச்சொல்லிவிட்டு நாங்கள் முன்னதாக இண்டியா கேட் சென்று இருப்போம். உங்களுக்காக இங்கே 139 பேர் பதட்டத்தோடு இருந்தோம்.  அதைத் தவிர்த்திருக்கலாம். அதுமட்டுமில்லாமல் இந்தக்கோவில் பயணத்திட்டத்தில் ஒரு
அறிமுகம்தான். குழுவோடு போகும்போது அவர்களுக்கு போதுமான ஒத்துழைப்பு கொடுத்தால்தான் பயணம் சிறப்பாக இருக்கும்” என சொல்ல நினைத்து அருகே சென்றேன்.

”லேட்டா வந்தவரு எதோ ஸ்கூல்ல ஹெட்மாஸ்ட்டராமா!!” என அருகில் ஒரு நண்பர் குரல் கேட்க, வாயை மூடிக்கொண்டு பஸ்ஸில் ஏறி அமர்ந்துவிட்டேன். இவருகிட்ட படிக்கிற பசங்க நிலைமை??

ஒருவழியாக கிளம்பிச் சென்ற இடம் இண்டியாகேட். போய்ச் சேரும்போது இருட்டத் தொடங்கிவிட்டது. நாங்கள் சென்றது அகஸ்ட் 4 ந்தேதி என்பதால் ஆகஸ்ட் 15 சுதந்திர தினத்திற்கு சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். கூட்டம் அதிகமாகவே இருந்தது.

நன்கு இருட்டத் தொடங்கியதும்  இரவு உணவு அருகே உள்ள பூங்காவில் ராஜூ குழுவினரால்  சுடசுட உணவு பரிமாறப்பட்டது.  

இரவு 9 மணிக்கு பஸ்ஸில் ஏறி இரயில் நிலையம் சேர்ந்தோம். சரியான நேரத்திற்கு இரயில் வர அனைவரும் ஏறி தூங்கியபடியே ஹரித்துவாரை அடைந்தபோது காலை மணி ஆறு.. ...

பயணம் தொடரும்..
நிகழ்காலத்தில் சிவா